پیوند برادری؛ پیوندی که طی سالیان طولانی، توسط افراد مختلف بین یکدیگر، بسته شده است ولی در بیشتر مواقع، این پیوند ها به خاطر مسائل مادی، از هم پاشیده شده است و هیچ یک از آنها نتوانسته که تا قرون متوالی، یک پارچه و بدون تحریف باقی بماند. حال زمان آن رسیده است که انقلابی به وجود آید و پیوند قدیمی “قاتلان”، دوباره زنده شود تا بتواند قاتلان را تا ابد با یکدیگر برادر سازد. پیوندی که برای از بین بردن ظلم و ستم ساخته می شود و نیاز دارد که رهبر آن شخصی بخرد و دانا باشد تا یک پارچگی را حفظ نماید اما آیا او موفق به تشکیل بزرگترین پیوند برادری در سراسر جهان بین قاتلان می شود؟
اگر از طرفداران سری بازی های “Assassin’s Creed” هستید، بدون شک با نسخه ی “Assassin’s Creed: Brotherhood” آن، آشنایی کامل را دارید چرا که این نسخه پس از انتشار توانست اکثریت طرفداران خود را مات و مبهوت نگاه دارد و سرافرازی این عنوان را، همچنان نگه دارد. این بازی مورد توجه منتقدان قرار گرفت و توانست با حفظ کردن تمامی آرمان های اصلی خود، نوآوری های بسیار بیشتری را نسبت به نسخه ی قبل، ارائه دهد. این بازی در سال ۲۰۱۰ برای کنسول های نسل هفت و در سال ۲۰۱۱ برای PC، عرضه شد و توانست نمرات مثبت زیادی را دریافت کند و به متای ۹۰، بسنده کرد. این نسخه را نیز از بهترین نسخه های سری “فرقه قاتلان” می دانند چرا که این نسخه هم نیز توانست، افتخارات زیادی را مانند نسخه دوم خود کسب کند. حال به نقد این بازی می پردازیم تا متوجه شویم دلیل این همه موفقیت این عنوان، چه چیزهایی، بوده اند.
هنگامی که جید ریموند برای اولین بار در E3 2006 از عنوان جدیدی با نام Assassin’s Creed رونمایی کرد شاید به ذهن هیچ کس خطور هم نمی کرد که روزی این عنوان به یکی از بزرگ ترین فرانچایز های دنیای بازی های رایانه ای تبدیل ‘گردد ولی یوبی سافت با Assassin’s Creed به این مهم دست یافت.
در سال ۲۰۰۹ بود که دومین نسخه از این سری روانه ی بازار شد و تحسین همه ی منتقدان و طرفداران را در برداشت. اینبار داستان بازی پیرامون یک شخصیت ایتالیایی به نام Ezio Auditore da Firenze بود که به دلیل انتقام از عاملان مرگ خانواده اش به یک Assassin تبدیل گشت. گیم پلی بازی تغییرات بسیار شگرفی کرده بود و همچنین سلاح های جدیدی نظیر بمب های دود زا به بازی اضافه شده بود که روند آن را بسیار هیجان انگیز تر می کرد. همچنین گرافیکی بازی در زمان خود یکی از بهترین گرافیک های ممکن بود و جزئیات محیط و همچنین طراحی شهر های دوران رنسانس بسیار زیبا صورت گرفته بود. موفقیت چشم گیر نسخه ی دوم یوبی سافت را وسوسه کرد تا پیش از عرضه ی نسخه ی سوم، دو عنوان فرعی از این سری منتشر کند تا در آن ها به کار قهرمانان خود در این دو نسخه پایان دهد. به این ترتیب بود که در سال ۲۰۱۰ عنوان جدیدی از این سری با نام Assassin’s Creed: Brotherhoodعرضه شد، عنوانی که بار دیگر روایتگر داستان مبارزات Ezio بود که البته اینبار در شهر رم جریان داشت. گیم پلی بازی پیشرفت های خوبی نظیر سیستم انجمن برادریAssassins ها و بهره گیری از آن ها در مبارزات را دارا بود و گرافیک آن نیز بهبود یافته بود اما نکته ی منفی این بازی روند تکراری گیم پلی آن بود. پس از عرضه ی این عنوان همگی انتظار داشتند تا یوبی سافت اندکی به این سری مجال استراحت بدهد اما در سال ۲۰۱۱ نسخه ی دیگری از این عنوان با نام Assassin’s Creed: Revelationsعرضه شد که قرار بود به داستان دو قهرمان این سری یعنی Ezio و Altaïr پایان دهد.
انقلاب صنعتی به اوج خودش رسیده است و لندن در سال ۱۸۶۸ مرکزی
اقتصای در جهان به شمار می رود. مردم از جای جای جهان برای داشتن درآمد بیشتر و حضور در این پیشرفت و این صنعت تازه به این شهر سفر کردند. پول در لندن ویکتوریا حکومتی داشت که قدرتش از پادشاه نیز بیشتر شده بود. زندگی میلیون ها آدم در این دوران دچار تحولی اساسی شد. شاید بتوان گفت بسیاری به اوج مال و ثروت و دارایی رسیدند و مردم بسیاری نیز از کار های جدیدشان راضی بودند اما این تحول گرچه جلوه هایی چون خیابان هایی زیباتر و لباس هایی خاصتر برای اشرافیان به همراه داشت اما عده ای را نیز زیر چکمه های سیاه خود له کرد. هر چه بر نورهای خیابان های لندن و گرمای آن ها افزوده می شد در کوچه های برده نشین شهر هوا سردتر و تاریکتر جلوه می کرد. اما این تاریک باید پایان پذیرد و AC Syndicate درست زمانی آغاز می شود که جیکوب و ایوی فرای این شعار را در تمام خیابان های لندن فریاد می زنند. حال در کنار انقلاب صنعتی این روزهای لندن در زیر ابرهای تاریک کوچه ها و در کنار دیوار های نمور آن ها انقلاب دیگری در حال شکل گیری است… انقلابی بر علیه این نابرابری ها با شعاری مشخص: ستم باید پایان پذیرد.
چند سالی است که اصطلاح فرانچایز سالیانه در دنیای بازی های رایانه ای باب شده است و علت آن نیز عرضه ی سالیانه ی عناوین بزرگی است که خود به تنهایی با سودی که به دست می آورند، می توانند بودجه ی یک شرکت بازیسازی را تامین کنند اما مسئله کمی پیچیده تر است زیرا این عناوین سالیانه دارای اصالت اولیه ی خود نیستند و روز به روز ضعیف تر می شوند و انتقادات بیشتری بر آن ها وارد می شود. در حال حاضر دو کمپانی بزرگ صنعت بازی های رایانه ای یعنی Activision و Ubisoft به عرضه ی سالیانه ی عناوین بزرگ خود یعنی Call of Duty و Assassin’s Creed روی آورده اند که البته Activision سابقه ی طولانی تری در این زمینه دارد زیرا از سال ۲۰۰۳ تا کنون به طور سالیانه یک نسخه از سری Call of Duty عرضه می شود.
سرانجام انتظار چندین ساله طرفداران به پایان رسید و نام Grand Theft Auto V وارد لیست اچیومنت ها و تروفی های کنسولمان شد. به همین علت دیگر نمی خواهیم سر شما را با توضیحات بیشتر و از این جور حرف ها که آخرین قسمت این سری کی منتشر شده و چه عملکردی داشته ( به دلیل این که دیگر همه شما با GTA آشنا دارید) درد بیاوریم و یکراست سراغ نقد این عنوان جهان آزاد می رویم. راک استار در طول یکی دو سال گذشته، قول ها و ادعاهای زیادی در مورد بازی خود داشته و حال باید دید سرانجام این همه امید راک استار به کجا رسیده است.
سال ۲۰۰۲ بود که شرکت Firefly بازی به یاد ماندنی و بسیار زیبا Stronghold Crusader را برای کامپیوتر های شخصی روانه بازار کرد. این بازی خیلی سریع جای خود را در دل هواداران باز کرد و تبدیل به یکی از شیرین ترین خاطرات گذشته اکثر بازیکنان و طرفداران سبک استراتژیک شد. اکنون بعد از گذشت ۱۲ سال، شرکت سازنده نسخه دوم این بازی را منتشر کرده تا مجدد خاطرات خوب گذشته بازیکنان از این عنوان زنده شود. اما آیا این عنوان به اندازه نسخه اولیه خود، قوی ظاهر شده است؟
شیکاگو، شهرى مملو از خلاف و جنایت. شهرى که در گوشه اى از آن مواد مخدر فروخته مى شود و در گوشه اى دیگر انسان! شهرى که حتى مسئولینش هم تو زرد و به فکر خرابکارى و فساد هستند! اما مرز خلاف هاى این شهر، خیلى وقت است که حدّ معمول را گذرانده و در گوشه اى دیگر، هک سلاح عده اى شده است. عده اى که قصد بر قرارى نظم و امنیت را نداشته و خودشان نیز افرادى زخم خورده اند. اما این افراد هکر هاى عادى نیستند. آن ها سازمان و ارگان هاى مختلف را هدف خود مى دانند. به چه دلیل؟ مشخص نیست. به همین علت است که به رنگ خاکستر هستند و از جنس خاکستر، از جنس نابودی…
تکرار … این کلمه چندین بار در این نقد خواهید دید. بازی Far Cry 3 زمانی که دو سال پیش عرضه شد، تحولی شگرف را از هر جهتی که بگویید در سری Far Cry ایجاد کرد. یک بازی عظیم، متنوع، زیبا با ضدقهرمانی جذاب و گیم پلی دلچسب که نظر همگان را به سمت خود جلب کرد. از آنجایی که شرکت Ubisoft به این راحتی ها دست از سر IP های موفق خود بر نمی دارد، کافیست که دوباره آن موفقیت قبلی را تکرار کند و سود کلانی به جیب بزند. برای همین، بعد از دو سال ما شاهد Far Cry 4 هستیم. بازی که اصلا تازگی Far Cry 3 را ندارد و هنوز هم برخی مشکلات بازی قبلی را دنبال خود یدک می کشد اما به قدری جذاب است، که خیلی راحت حداقل ۲۰ ساعت را سرگرم آن خواهید بود. با ما در ادامه مطلب همراه باشید تا نگاهی به جدیدترین عنوان در سری Far Cry بیندازیم.
یوبی سافت شوتری را ارائه می دهد که واقعا باید با شجاعت گفت که مثل هیچ بازی دیگری نیست . 21 اکتبر 2008 بعد از صرف تقریبا 25 ساعت در بازی تک نفره farcry2 سؤالی نبود که نتوانم پاسخ دهم : چرا این بازی far cry نامیده شده است ؟ بازی تقریبا چیزی را از بازی crytek 2004 نشان نمی دهد. داستان farcry1 به این سری جدید انتقال نمی یابد – کاراکترها مشابه به نسخه 1 نیستند . در سری جدید هیچ نامی از jack carver برده نمی شود.هیچ جهشی به بازی سری اول وجود ندارد. همچنین از موجودات فرا زمینی در سری جدید خبری نیست.بجای آن ها farcry2 کشمکشی است میان گروه های جنگی به نام های UFLL , APR که در یک ملت آفریقایی در حال این کشمکش ها هستند.farcry2 به بازیکن اجازه داوری از پیش تعیین شده را نسبت به بازی نمی دهد..شما درحین بازی در بیشتر مواقع هم رزمانی نیز دارید که شما را در بازی کمک می کنند . دوازده همرزم وجود دارند که بصورت مستمر در سر تا سر داستان پراکنده هستند که شما می توانید با آنها دوست باشید. همه چیز در farcry2 با یک بخش آموزشی شروع می شود که شما را به بهترین کنترلهای شوتر اول شخص و فرضیه های بازی آشنا می کند . هدف اصلی شما پیدا کردن jackal می باشد که یک کاراکتر تهدید کننده می باشد که اسلحه ها را برای UFLL , APR تهیه می کند تا آتش جنگ را روشن نگه دارد.
مقدمه : ابتدا خدمت دوستان عزیز سلام عرض میکنم. بازی فارکرای ابتدا توسط شرکت کرایتک در سال 2004 برای کامپیوتر های شخصی عرضه شد.بازی از نظر گرافیکی یک بازی بسیار چشم نواز و زیبا بود.شما در جزیره با دشمنان و زامبی ها و... مبارزه میکردید. سپس یوبی سافت در سال 2008 نسخه دوم بازی را منتشر کرد.برخلاف نسخه اول که توسط کرایتک ( سازنده عنوان مشهور Crysis ) ساخته شده بود , نسخه دوم عنوانی بسیار متوسط بود.گرافیک خشک با تم زرد و محیط جنگلی خالی ! یعنی شما بودید و درخت و صخره. شاید یکی از نکات جذاب آن رانندگی و تعمیر ماشین ها بود که آن هم به علت ایست بازرسی های فراوانی که در محیط قرار داشت بعد از مدتی یکنواخت میشد.حال "یوبی سافت" با بهره گیری از نظرات سازنده طرفداران بازی نسخه ای کاملا متفاوت از عنوان پیشین و تا حدودی شبیه به نسخه اول را عرضه نموده است.متفاوت از این نظر که همه چیز آن حتی گیمپلی نیز تغییر کرده و شبیه نیز از آن نظر که اتمسفر جزیره تا حدودی یاد آور جزیره شماره اول فارکرای میباشد. حال به بررسی کلی از بازی در ادامه خواهیم پرداخت.
عضو شويد
عضويت سريع
آمار مطالب
آمار بازديد
خبرنامه وبلاگ:
